Wat er gebeurde na Darwin...

Hallo allemaal,

Jaja, we weten het, jullie hebben een lange tijd niks van ons gehoord! Maar de mogelijkheden daarvoor waren ook niet optimaal. Maar wat er gebeurde na Darwin volgt nu (even denken, want het lijkt alweer een eeuwigheid geleden).

Op dinsdag hebben we Darwin verlaten. Veel later dan de bedoeling was, omdat de auto niet eerder klaar was bij de monteur. Dus rond een uur of 2 zijn we vertrokken richting Katherine. In eerste instantie wilden we de eerste dag direct doorrijden naar Daily Waters, maar vanwege ons late vertrek zouden we dat niet meer voor donker halen en we wilden, en willen nog steeds niet, in het donker rijden, de reden waarom volgt nog.

Op de eerste dag meteen al bijna een hond met drie poten onder de auto gehad. Pieter schrok meer i.v.m. de auto, hij zag die al aan diggelen liggen, ik vond het zieliger voor die hond dat hij maar drie poten had, haha! Maar dat ging gelukkig goed. Ook nog langs een krokodillen farm geweest, gratis naar binnen geweest omdat het bijna sluitingstijd was, erg aardig van de mevrouw aan de kassa.

De tweede dag zijn we rond 7 uur ('s ochtends) gaan rijden. Rond dat tijdstip zie je nog veel beesten langs de weg, waaronder kangaroes. Eentje zat aan onze kant van de weg en dan ook pal langs de weg! Gelukkig hadden we die op tijd gezien en zijn we er heel langzaam en met een wijde boog omheen gereden!
Ook gestopt bij wat de Lonely Planet beschreef als een echte ghost town, maar wat bij het doorrijden daarvan nog wel meeviel. Er wonen zelfs nog mensen, dus van geesten was geen sprake (of waren dat de geesten?).

De derde dag zijn we langs de Devils Marbles gereden. Dit is echt magnifiek! Dit is een soort van gestolde lava, wat door erosie helemaal rond is geworden. Het is ook niet één geheel, maar heel veel 'rotsen'. De foto maakt het misschien iets duidelijker. Deze dag zijn we aangekomen in Alice Springs. Daar zijn we twee nachte geweest, waarna we zijn vertrokken naar Curtin Springs, WAT een gehucht, en dat is dan nog een groot woord. Dat bestaat dus alleen maar uit een roadhouse annex pompstation en een soort van motelletje waar je kan overnachten. Overigens waren meer plaatsjes waar we doorheen gereden zijn van deze omvang.
Maar daar was ook een kampeerterrein waar je in het wild kon kamperen, dus eigenlijk gewoon een stuk grond. Op de parkeerplaats stond gelukkig nog wel een gebouwtje met toiletten en douches, waarvan we de douches maar niet gebruikt hebben!
Vandaaruit door naar de Olga's, ligt vlakbij Ayers Rock (Uluru). Daar hebben we een kleine wandeling gemaakt, waarbij we tegen elkaar zeiden 'nog een klein stukje dan gaan we terug', om uiteindelijk toch de hele wandeling gemaakt te hebben. Daarna doorgereden naar Ayers Rock, dat is ontzettend imposant om te zien! En ook heel stoer om het nu in het echt gezien te hebben! Daar hebben we ook wat rond gelopen en zijn we er met de auto helemaal omheen gereden (waarom moeilijk doen als het makkelijk kan!). Daarna zijn we een stukje teruggereden om de zonsondergang bij Ayers Rock te zien. Dat was erg mooi, maar de foto's later lieten pas echt het verschil in kleur zien!
En als je de zonsondergang gehad hebt is het een logisch gevolg dat het donker wordt. En wij moesten dus nog een kleine 100 km terugrijden naar onze bushcamping. Het begin ging nog wel, nog een stuk achter een andere auto aan gereden, totdat die het gaspedaal gevonden had en we hem uit het oog verloren. Dus toen reden we alleen met z'n tweeen in het donker, waar langs de weg allerlei borden staan met UNFENCED ROAD, BEWARE WANDERING STOCK. (wandering is toch zich afvragen??? Of betekent het ook iets in de zin van rond wandelen???). Hoe dan ook, er kunnen dus koeien (en nu in Queensland ook schapen) op de weg lopen. We hadden al veel dode koeien gezien tijdens het rijden. Pieter zat achter het stuur, ik ben niet in slaap gevallen (wat op zich al knap was) om ook op te letten! Op een gegeven moment dacht ik wat aan de rechterkanmt van de weg te zien staan, maar dat ging allemaal in een flits. Nog geen 50 meter verder zie ik in het uiterste lichtbundeltje van de koplamp iets bewegen. Dus ik roep 'kijk uit' en gelukkig trapte Pieter direct op de rem. En komen we tot stilstand vlak voor een koe die de weg oversteekt, zich niks van ons aantrekt en op z'n dooie (of toch niet) akkertje doorloopt.
En DAT is dus de reden waarom we niet in het donker willen rijden!!!!
Daar zagen we trouwens nog veel meer koeien langs de weg staan en liggen en zijn we dus met gehalveerde snelheid door gereden. Vrij snel daarna waren we gelukkig op de camping.

De volgende dag zijn we naar Kings Canyon geweest. Daar hebben we een wandeling van ongeveer 6 km (3 uur) gemaakt, natuurlijk op het heetst van de dag. Wij hadden 4 flessen water mee, we zijn een stelletje tegen gekomen met 1 fles water. Onbegrijpelijk. Het begin van de wanddeling was erg zwaar, daarna erg mooi, op het laatst duurde het te lang en hadden we het wel een beetje gehad.
Daarna terug gereden naar een andere camping, dit was een luxere camping met heerlijke douches (!!!) en zelfs een stukje gras waar we de tent op konden zetten!
De dag daarna weer terug gereden naar Alice Springs. Daar hebben we 's avonds op de camping wilde Rock Wallabies gevoerd!!! In hoeverre ze nog wild zijn als ze elke dag naar beneden komen omdat ze weten dat er voer is weet ik ook niet, maar het was ontzettend leuk!!!